گروه خانواده ومشاوره- آرامش در زندگی زناشویی، زمینه ساز بسیاری موفقیتهاست و نبود آرامش قطعاً زمینه ساز ایجاد بسیاری از مشکلات و اختلافات خواهد بود که در مواردی این اختلافات به طلاق و جدایی منجر می شود؛ اما آرامش چیست و چگونه به وجود می آید؟
بعضی ها آرامش را تنها در داشتن ثروت زیاد و کسب درآمد می دانند. ولی آیا واقعاً همه خانوادههایی که ثروتمند و پولدار هستند، در زندگی آرامش دارند؟ قطعاً پاسخ این سوال منفی است. چون همه ما، حداقل یک بار خانوادههایی را مشاهده کرده ایم که با وجود دست خالی بودن، جمع گرمی دارند و با این که سفره آنها کم رونق است ، سفره محبت و همدلی و احسان آنها، همیشه پر رونق است.
مهم ترین عواملی که در ایجاد آرامش در خانواده مؤثر است، عبارت است از:
1 -ایمان به خدا و تقویت باورهای دینی: بهترین روش برای دستیابی اعضای خانواده به آرامش، ایمان حقیقی به خداست. اینکه باور کنیم خدا در کنار ماست. مهمترین اثر ایمان به خدا در زندگی ، ایجاد یک حس اعتماد و اطمینان مشترک بین اعضای خانواده است.
دربیشترخانواده های مومن، روابط محبت آمیزی بین اعضا مشاهده می شود، چون آن ها روابط خود را براساس آموزه ها و تعالیم دینی و اخلاقی، پایه گذاری کردهاند.
2 - احترام و رعایت حقوق همسران نسبت به یکدیگر: خداوند در وجود زن و مرد، آرامش بخش بودن، محبت و مهربانی نسبت به یکدیگر را قرار داده است. زوجین با احترام و رعایت حقوق یکدیگر و همچنین با شناخت نیازها و درک کامل از همدیگر، به آرامش میرسند. شاید ریشه بسیاری از طلاق ها و جداییها در این است که طرفین نیازها و عواطف یکدیگر را نمیشناسند و به آن احترام نمی گذارند. به طور قطع زمانی که پدر و مادر آرامش نداشته باشند، اضطراب خود را به فرزندان نیز منتقل خواهند کرد.
3- بخشش و گذشت: یکی از بهترین و ارزشمندترین ودیعه های خداوند در وجود انسان، قدرت بخشش است. انسان های بزرگ و قوی، انسان هایی هستند که نسبت به دیگران، راحت تر میبخشند. اعضای خانواده، باید نسبت به هم بخشش و گذشت داشته باشند و نباید اجازه بدهند اختلافات کوچک و ساده و حتی اشتباهات اجتناب ناپذیر در زندگی شان و روابط میان شان، اثر منفی داشته باشد. بسیاری از عصبانیتها، سوء تفاهمها، بدگمانیها، با گذشت و بخشش برطرف می شود. اثر بخشش در زندگی زناشویی به حدی است که مانع از تکرار بسیاری اختلافات و اشتباهات می شود.
4 - محبت و مهربانی در رفتار نسبت به یکدیگر: مهربانی و محبت تنها در گفتن، حاصل نمی شود. بسیار خوب است که همسران به هم یا به فرزندان شان جمله «دوستت دارم» را بگویند، اما این کافی نیست. بلکه دوستت دارم واقعی باید در رفتار و کردار مشاهده شود.
قطعاً تأثیر رفتار، از کلام بیشتر است. برخورد محبت آمیز، افزایش دهنده علاقه و عشق واقعی اعضای خانواده نسبت به هم است.
با مرور این مطالب ، ممکن است به این فکر افتاده باشید که چرا با وجود قائل بودن به موارد مذکور، هنوز آن طور که باید و شاید در زندگی به عنصر آرامش دست پیدا نکردهاید؟ نکته مهم اینجاست که میزان آرامش در زندگی، وابسته به میزان تلاش ما برای کسب آن است. در واقع عالم بودن به این چهار گام و رعایت گاه و بیگاه آنها کافی نخواهد بود و لذت زندگی در سایه آرامش را تنها عاملان مصمم و حقیقی خواهند چشید.